Ανοιξιάτικη βροχή- TU FU
Η καλή βροχούλα ξέρει την ώρα της.
Έρχεται με την άνοιξη κάθε χρόνο.
Ο άνεμος την οδηγεί κρυφά μες στη νύχτα.
Όλα θα τη γευθούν σιωπηλά κι αθόρυβα.
Τα μονοπάτια χαθήκανε, τα σύννεφα μαυρίζουν,
και μοναχά στο βάθος πέρα στον ποταμό
τρεμοπαίζει το φανάρι μιας ψαρόβαρκας.
Την αυγή θα 'ν' η γης μουσκεμένη και κόκκινη.
Στην όχθη τα λουλούδια βιάζονταν ν'ανθίσουν.
Βροχή- MO CH'I- YUNG (11ος -12ος αιώνας μ.Χ)
Η βροχή πέφτει και πέφτει
το ρολόι χτυπά,ξαναχτυπά.
Έξω στον κήπο η μπανανιά,μπροστά στο τζάμι το κερί ΄
τέτοιες στιγμές ξεντύνονται και λύνονται οι καημοί σου.
Όνειρα αιωρούμενα δίχως σχήμα.
Θλίψη που τίποτα δεν τη γλυκαίνει.
Τι κι να δε θες ν'ακούσεις, τι κι αν τ'αρνηθείς,
θα βρέχει ως τα χαράματα στην αδειανή αυλή σου.
Μετάφραση: Αμαλία Τσακνιά
Πηγή: Κινέζικη ποίηση,Πλέθρον,1982
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου