Καλλίμαχος– εἶπέ τις, Ἡράκλειτε

 

171. – εἶπέ τις, Ἡράκλειτε

εἶπέ τις, Ἡράκλειτε, τεὸν μόρον, ἐς δέ με δάκρυ
ἤγαγεν, ἐμνήσθην δ᾽ ὁσσάκις ἀμφότεροι
ἠέλιον λέσχῃ κατεδύσαμεν. ἀλλὰ σὺ μέν που,
ξεῖν᾽ Ἁλικαρνησεῦ, τετράπαλαι σποδιή·
5αἱ δὲ τεαὶ ζώουσιν ἀηδόνες, ᾗσιν ὁ πάντων
ἁρπακτὴς Ἀίδης οὐκ ἐπὶ χεῖρα βαλεῖ.
ΠΑ 7, 80

.......................................................................

Μου είπε κάποιος, Ηράκλειτε, τον θάνατο σου

και με πήραν τα δάκρυα· θυμήθηκα πόσες φορές οι δυο μας

βασιλέψαμε τον ήλιο διαλεγόμενοι. Εσύ ωστόσο,

φίλε από την Αλικαρνασσό, πάει καιρός που έχεις γίνει στάχτη.

Όμως τα δικά σου αηδόνια ζουν· ο Άδης, 

που αρπάζει τα πάντα, δεν θα τ᾽ αγγίξει.

 

(μετάφραση Θ. Κ. Στεφανόπουλος)

....................................................................................

Κάποιος μου είπε πως πέθανες

και το παράπονο με πήρε

κι άρχισα να κλαίω σαν θυμήθηκα

που βλέπαμε μαζί τον ήλιο να δύει

Εσύ τώρα θα 'σαι πια σκόνη

μα ο χάρος που όλα τα παίρνει

ποτέ δεν θα πάρει τις αναμνήσεις

αυτές που τότε συ μου χάρισες

 Κώστας Θωμαΐδης - Το παράπονο 

Μουσική: Νότης μαυρουδής
Στίχοι: Ηλίας Πετρόπουλος
Δίσκος: Έρως ανίκατε μάχαν (1985)