Μνήμη Σπύρου Λιναρδάτου
Τώρα που δε με ξέρεις, δεν σε ξέρω,
Έρχομαι πιο συχνά στο στέκι μας,
Το ξέρεις.
Και συ ρωτάς, τι λεν για σένα,
Κι εγώ δεν ξέρω τι να πώ,
Μπερδεύομαι.
Τώρα που οι μέρες μας γεμίσαν ψευδαπόστολους,
Έρχομαι κάθε μέρα και σε βρίσκω,
Το βλέπεις.
Δύσκολοι χρόνοι , σκωληκόβρωτοι καιροί,
Και συ ρωτας, ξαναρωτάς,
Κι εγώ μπερδεύομαι
Και ξέρεις, Κάρολε, αν επιμένεις,
Χωρίς το όνειρο η κάθε μέρα μας
Είναι αμαρτία.
14-4-2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου