Ζητούσαν με φωνές μεγάλες:
- Να δείξει και τα δυο του χέρια ταυτοχρόνως.
Κι αυτό δεν ήταν δυνατό.
- Να πάρουν, ενώ κλαίει, το μέτρο των βημάτων του.
Κι αυτό δεν ήταν δυνατό.
- Να σκεφτεί την ίδια σκέψη, στο χρόνο που ένα μηδενικό μένει άχρηστο.
Κι αυτό δεν ήταν δυνατό.
- Να κάνει μια τρέλα.
Κι αυτό δεν ήταν δυνατό.
- Ανάμεσα σ' αυτόν και σε άλλον άνθρωπο που του μοιάζει, να μπει ένα πλήθος ανθρώπων σαν κι αυτόν.
Κι αυτό δεν ήταν δυνατό.
- Να τον συγκρίνουν με τον εαυτό του.
Κι αυτό δεν ήταν δυνατό.
- Να τον φωνάξουν, τέλος πάντων, με το όνομά του.
Κι αυτό δεν ήταν δυνατό.
*από τα "Ποιητικά Άπαντα"
Εκδ. Gutenberg 2000
μετάφραση Ρήγα Καππάτου
Πηγή: Τρένο Ποίησης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου