τετίγγεσιν εοικώς σαν τους παλιούς εκείνους Τρωαδίτες
δεν σταματώ να φλυαρώ παρόμοιος με τζιτζίκι
μιλώντας για την ομορφιά όπου τη συναντήσω
στους δρόμους στα λεωφορεία
στις διαβάσεις περιμένοντας το πράσινο
όταν αμόλευτη από το νέφος
άτρωτη από την τρομοκρατία
με προσπερνάει κάποια Ελένη βιαστική
τρέχοντας να σωθεί
από το κόκκινο του σηματοδότη
Μέμνησο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου