πάνω στο τραπέζι με τα τριαντάφυλλα
- η μυρωδιά της πιο ωραίας ιστορίας, είπαν, είναι αυτή
του τριαντάφυλλου
Πέρασαν με ήσυχο βήμα μπροστά απ' την πόρτα του Μαΐου
Κρατούσαν μικρά κλαδιά και σκόρπιζαν νυσταλέες εικόνες
Μικρά ζώα αδέσποτα τεντωμένα στο σκιερό κατώφλι
τους αιχμαλώτιζαν
Διαιρούσαν το σμαραγδένιο βλέμμα πάνω κάτω,
δεξιά αριστερά
Άπλωναν μικρούς ήχους στα μπαλκόνια
Κι ύστερα αποχωρίζονταν τις αλλεπάλληλες μορφές τους:
τίγρη, γάτα, λιοντάρι, κροκόδειλος, μεσημέρι, μίσος
Όμως η μυστική μορφή δεν αναδυόταν
- η γυμνότητα του αρπαχτικού
Εριφύλη Κανίνια, Τα θεϊκά θραύσματα που τρελαίνουν, Κίχλη 2018.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου