Θεία Ρόουζ –τώρα– μπορώ να σε δω
με το λιγνό σου πρόσωπο και το αλογίσιο χαμόγελο και τα
ρευματικά σου – κι ένα μεγάλο βαρύ μαύρο παπούτσι
για το κοκαλιάρικο αριστερό σου πόδι να διασχίζεις κουτσαίνοντας το μακρύ διάδρομο στο Νιούαρκ πάνω στο χαλί περνώντας το μεγάλο μαύρο πιάνο στο καθημερινό δωμάτιο όπου γινόντουσαν οι συγκεντρώσειςκι εγώ τραγουδούσα ισπανικά δημοκρατικά τραγούδια με ψηλή τσιριχτή φωνή (υστερική) και η επιτροπή άκουγε καθώς εσύ βάδιζες κούτσα κούτσα ένα γύρω στο δωμάτιο και μάζευες τα λεφτά – η Θεία Χάνυ, ο Θείος Σαμ, ένας μονόχειρας ξένος, με το άδειο μανίκι στην τσέπη του κι ένα πελώριο νεανικό φαλακρό κεφάλι της Ταξιαρχίας Αβραάμ Λίνκολ – το μακρύ λυπημένο σου πρόσωπο τα δάκρυα της σεξουαλικής απογοήτευσης (τι πνιγμένα αναφιλητά και σκελετωμένοι γοφοί κάτω απ’ τα μαξιλάρια με τη στάμπα της Όσμπορν Τέρρας) – την ώρα που στάθηκα γυμνός πατώντας στο καπάκι της τουαλέτας κι εσύ πουδράριζες τους μηρούς μου με Calomine για τους ερεθισμούς – οι πρώτες μου απαλές κατσαρές μαύρες τρίχες, που έβγαιναν δειλά, τι σκεφτόσουν μυστικά τότε βλέποντας πως είχα ήδη γίνει άντρας – κι εγώ ανίδεο κορίτσι στις σιωπές της φαμίλιας πάνω στο ισχνό βάθρο των ποδιών μου, στο μπάνιο – Μουσείο του Νιούαρκ. Θεία Ρόουζ ο Χίτλερ πέθανε, ο Χίτλερ μπήκε στην Αιωνιότητα, ο Χίτλερ είναι με τον Ταμερλάνο και την Έμιλυ Μπροντέ Αν και σε βλέπω ακόμα, ένα φάντασμα στην Όσμπρον Τέρρας να διασχίζεις το μακρύ σκοτεινό χωλ μέχρι την εξώπορτα κουτσαίνοντας λιγάκι μ’ ένα σφιγμένο χαμόγελο μέσα σε κάτι που θα ’πρεπε κάποτε να ήταν μεταξωτό λουλουδάτο φόρεμα καλωσορίζοντας τον πατέρα μου, τον Ποιητή, όταν επισκέφτηκε το Νιούαρκ –σε βλέπω να φτάνεις στο λίβινγκ ρουμ χορεύοντας πάνω στο ανάπηρο πόδι σου και χειροκροτώντας, το βιβλίο του είχε γίνει δεκτό από τις εκδόσεις Liveright Ο Χίτλερ πέθανε και οι εκδόσεις Liveright
έχουν κλείσει ToYπερώον του Παρελθόντος και Η Αιωνία Στιγμή δεν ξανατυπώ- θηκαν ο θείος Χάρρυ πούλησε και την τελευταία του μεταξωτή κάλτσα η Κλαίρη εγκατέλειψε τη Σχολή Χορού η Γιαγιά κάθεται, ρυτιδιασμένο μνημείο στον Οίκο Ευγηρίας Γυναικών, κοιτώντας με μισόκλειστα μάτια τα νέα μωρά Την τελευταία φορά που σε είδα ήταν στο νοσοκομείο χλωμή, το κρανίο εξείχε κάτω απ’ το σταχτί δέρμα κορίτσι με γαλάζιες φλέβες, χωρίς τις αισθήσεις του σ’ ένα θάλαμο οξυγόνου ο πόλεμος στην Ισπανία έχει τελειώσει από καιρό Θεία Ρόουζ
έχουν κλείσει ToYπερώον του Παρελθόντος και Η Αιωνία Στιγμή δεν ξανατυπώ- θηκαν ο θείος Χάρρυ πούλησε και την τελευταία του μεταξωτή κάλτσα η Κλαίρη εγκατέλειψε τη Σχολή Χορού η Γιαγιά κάθεται, ρυτιδιασμένο μνημείο στον Οίκο Ευγηρίας Γυναικών, κοιτώντας με μισόκλειστα μάτια τα νέα μωρά Την τελευταία φορά που σε είδα ήταν στο νοσοκομείο χλωμή, το κρανίο εξείχε κάτω απ’ το σταχτί δέρμα κορίτσι με γαλάζιες φλέβες, χωρίς τις αισθήσεις του σ’ ένα θάλαμο οξυγόνου ο πόλεμος στην Ισπανία έχει τελειώσει από καιρό Θεία Ρόουζ
[Μετάφραση: Κλεοπάτρα Λυμπέρη]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου