Και ήρθε το φθινόπωρο.
Μέσα στην εύθραυστη ομορφιά του.
Μακριά από την κραυγαλέα
έπαρση της άνοιξης,
την ήρεμη βεβαιότητα του θέρους.
Αρχίζει μια μικρή ανασφάλεια.
Μια υποψία για τη φθορά
που θα ’ρθει το χειμώνα.
Όλο και πιο πολύ
στάζουν τα μάτια τ’ ουρανού
γλυκιά μελαγχολία!!
Έχετε προσέξει πως πάντα
τα πρόσωπα τα όμορφα
αποπνέουν μια κάποια θλίψη;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου