Λέει, στην άκρη του γκρεμού που ξεψυχάει:
“Δεν έχω πια άλλη χούφτα γη να χάσω”, λέει
“Είμαι ελεύθερος: δυο ανάσες δρόμο
απ’ την υπέρτατη ελευθερία”.
Κρατώ στα χέρια μου το μέλλον μου.
Να, τώρα δα, αρχίζω πάλι απ’ την αρχή,
γεννιέμαι ελεύθερος, δίχως γονείς,
και διαλέγω απ’ το γαλάζιο τ΄ουρανού
τα γράμματα του ονόματος μου.
Απ΄την ενότητα: Κατάσταση πολιορκίας
μετάφραση: Γ. Μπλάνας, Poetix τ.3, άνοιξη 2010.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου