Κάθε δημοσίευση είναι σκέτη βλακεία και η απόδειξη πως κάποιος διαθέτει κακό χαρακτήρα. Το να δημοσιεύεις το πνεύμα είναι το πιο επονείδιστο έγκλημα, κι εγώ δεν ντράπηκα να διαρπάξω επανειλημμένα αυτό το επονείδιστο έγκλημα. Δεν επρόκειτο μάλιστα ούτε καν γι' αυτό που ονομάζουν έντονη ανάγκη κοινοποίησης ορισμένων πραγμάτων, γιατί εγώ ουδέποτε θέλησα να κοινοποιήσω κάτι σε κάποιον, εγώ δεν έχω σχέση με κάτι τέτοιο, το έκανα απλώς για ν' αποκτήσω κάποιο όνομα -για τίποτε άλλο. [...] Εμένα μου έρχεται να ξεράσω μ' όλες αυτές τις εκατοντάδες, τις χιλιάδες δημοσιεύσεις των άλλων, πόσο μάλλον με τις δικές μου. Όμως έλα που δεν μπορούμε ν' απαλλαγούμε από τις φιλοδοξίες και τις ματαιοδοξίες μας! Ορμάμε μέσα τους με ορθωμένο κεφάλι, λες και το έχουμε ανάγκη, γνωρίζοντας πολύ καλά πως αυτά μας τα καμώματα δεν είναι τίποτε άλλο από ασυγχώρητες διαστροφές.
[Τόμας Μπέρνχαρντ, Μπετόν, Μτφρ.: Αλέξανδρος Ίσαρης]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου