Κώστας Καναβούρης - Κολπική μαρμαρυγή

Άφθονη πέτρα στον καιρό είναι ο άνθρωπος
Άφθονη και στον χρόνο
Παρ'ολα αυτά ανεπαρκής.
Γι' αυτό η πέτρα γίνεται μάρμαρο
Κι ο άνθρωπος τεχνίτης
Κι ένα παιδί γυμνό ξυπνάει χαράματα
Σαν άγαλμα μέσα στη φλέβα
Κι όλο το μάρμαρο από πάνω του
Άφθονο μάρμαρο
Άφθονος Παρθενώνας
Τρέμοντας.

Αποθήκη κατάλοιπων ηδονής, εκδ. Μελάνι.