Γεννήθηκα για να φωτίσω τους στερνούς κρυμμένους ίσκιους
όπου τρέφεται η φαρμακερή αράχνη
θα τους πω με τ’ όνομά τους. Πατρίδα μου δε μού ’δωσες
το γλυκό προνόμιο να τραγουδώ
μονάχα τις βιολέτες σου και τον αφρό σου
δε μου ’δωσες πατρίδα μου το λόγο για να συλλαβίζω
μονάχα τα χρυσά σου ονόματα της γύρης και της ευωδιάς
για να σκορπάω σαν σποριάς δροσοσταλίδες
που πέφτουν απ την κόμη σου τη μεγαλόπρεπη τη μαύρη
μού ’δωσες τις συλλαβές
που θα κατονομάσουν και τα ωχρά σκουλήκια
που ταξιδεύουν μες στην κοιλιά σου
εκείνα που χυμάν στο αίμα σου εκείνα που ρημάζουν τη ζωή σου....
Πηγή: Γενικό Άσμα, τόμος Γ’ , Απόδοση: Δανάη Στρατηγοπούλου, Εκδόσεις Gutenberg.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου