Να σ’ έχω μπαϊράκι μου,
περιστεριού μου χάρη,
στο μαύρο μου στρατί.
Στο ρασοφόρο κόρακα
απέναντι σκουτάρι
στο κρίμα μου φραγή.
Να μη μου λάχει το κακό
και μείνω δίχως φως
σαν τον αρχαίο λυράρη.
Κατέχω το πώς γύρισες
εσύ άγγελος στερνός
με μίας ελιάς κλωνάρι.
Οι ώρες των Άστρων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου