Ως να έπαυες κάποτε να είσαι νερό
να γινόσουνα φως ή αέρας ή τίποτα
δεν σε άκουγα πια. Ήταν τέτοια
η γαλήνη σου που νόμιζα πως
με άφησες κ' έφυγες. Ακουγόταν
η μέσα μου αδιάκοπη μόνο βοή
που δεν λάβαινε απόκριση.
Και μ' έπιανε τρόμος
πως έμεινα μόνος μου.
Συνάντηση με τη θάλασσα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου