Νικηφόρος Βρεττάκος - Πρωινή ακολουθία

Αὐτὰ τὰ παιδιὰ τὰ λευκὰ καὶ τὰ ἔγχρωμα

μ’ ἀκλουθοῦν ὅπως ἕνα πρωὶ − κι’ εἶναι ἀλήθεια,

γιατὶ κρύβουνε τὸ πρωὶ τῆς ἀνθρωπότητας μέσα τους.

Καθὼς τὰ λουλούδια ποὺ γεννιοῦνται ἀπ’ τὸ ἴδιο

φῶς, ἄσπρα, κίτρινα, κι’ εἶναι τὸ ἴδιο καθένα τους κι’ ἕνα

ψηφίο στοῦ ἀγροῦ τὸ ἀπειρόκαλλο κέντημα,

κι’ αὐτὰ τὰ παιδιὰ τὰ λευκὰ καὶ τὰ ἔγχρωμα

δὲν τὰ χωρίζουν, ἀλλὰ τὰ ἑνώνουνε σ’ ἕνα

πλάνο ὀμορφιᾶς τὰ διάφορα χρώματα.

[Από το "ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ ΜΑΣ",]