Στην πόλη μέσα δεν υπάρχει πια κανένας
Κάποιοι πέφτουν
Ανεβαίνουμε περνώντας απ’ τα δάση
Μαζί και όσοι θα φτάσουν πολύ αργά
Είσαι εσύ
Είμαι εγώ
Πίσω το τζάκι καπνίζει
Αυτός έμεινε κοιμισμένος κάτω
Κι εσύ γονατίζεις μια για πάντα
Κεφάλι βαρύ καρδιά βαριά
Και το τραγούδι ξεχασμένο
Οι ώρες που τις έχουμε δρασκελίσει
Για να κοιμόμαστε με τα μάτια ανοιχτά
Μην κοιτάζεις τούτο τον πίνακα
Καθρέφτης σπασμένος είναι
Και το μάτι σου
το μάτι σου που δεν λέει να συνηθίσει ακόμα
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου