Γ. Λ. Οικονόμου - Τρία ποιήματα

Ένα καλοκαίρι
ο ήλιος κρύφτηκε
στέγνωσε η θάλασσα.
Οι φίλοι στο επισκεπτήριο
πονούσαν
κι εγώ κρυμμένος
απ’ τον έξω κόσμο
έκαιγα τσιγάρα άφιλτρα
“Έθνος Εξαιρετικά’”

***

Στην Αμοργό
στο καφενείο του Πάρβα
Τσάι γλυκό με μπόλικο λεμόνι
κι ένα ξυράφι καλοακονισμένο
το χάραμα
φέτες να κόβουμε
την προσμονή της ευτυχίας
μόνο
τη λύπη
τη μοναξιά
την απόγνωση
σε κανέναν να μη χαρίσουμε
κι αν γράψουμε δυό γραμμές
να ’ναι για τα παιδιά
που χάθηκαν
καβάλα στο ξύλινο αλογάκι τους

***

Ένας μικρός Οδυσσέας λοιπόν
καράβι το σιδερένιο κρεβάτι
κι όταν τον ρώτησαν πώς λέγεται
“Οδυσσέας!’” απάντησε.
Χαμπάρι δεν πήραν οι γιατροί
όλη τη βδομάδα έμεινε δεμένος
θάλασσα-θάλαμος
καράβι-κρεβάτι
Έτσι βγήκε ζωντανός.

Πηγή:https://fteraxinasmag.wordpress.com/2021/07/27/3-%cf%80%ce%bf%ce%b9%ce%ae%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b1-%ce%b3%ce%b9%cf%8e%cf%81%ce%b3%ce%bf%cf%82-%ce%bb-%ce%bf%ce%b9%ce%ba%ce%bf%ce%bd%cf%8c%ce%bc%ce%bf%cf%85/