Γ. Θ. Βαφόπουλος - Τα χαρτιά

Περάσαν τα μεσάνυχτα κ' η νύχτα μένει λίγη

Κανείς δεν έχει φύγει

Καπνίζει η λάμπα κ' η παρέα στο αντικρυνο τραπέζι

Ακόμα παίζει, παίζει...

Τ' άδεια ποτηριά του κρασιού προσμένουν ξεχασμένα

Δυο χείλη φλογισμένα

Ποιος μέτρησε της ηδονής του ωραίου κρασιού το βάθος

Με των χαρτιών το πάθος;

«Άτιμη τύχη, ανάθεμα!» κάποιος στην άκρια βρίζει

Κ' η λάμπα όλο καπνίζει

Έφεξε η μέρα, μα η παρέα στο αντικρινό τραπέζι

Ακόμα παίζει, παίζει...