Αγκαλιά με τούτη τη γάτα
Που με τα χρόνια, εικάζω, γίνεται σαν παιδί.
Όπως τα κινεζάκια τούτα στη στεριά, με
Τα κίτρινα και τα μωβ φορεματάκια
Τα κοκκινισμένα δάχτυλα.
Θα μπορεί, ας πούμε, να μιλά για τα ανόητα νιάτα μου
Για τα περασμένα χρόνια, που τότε δεν είχα γλώσσα.
Για τα ταξίδια μου -στα οποία
Πάντοτε πήγαινα τυφλός.
Οι γάτες του ποιητή Δ.Ι.Αντωνίου, Το Ροδακιό, 2012
Οι γάτες του ποιητή Δ.Ι.Αντωνίου, Το Ροδακιό, 2012
Διαβάστε περισσότερα: https://www.poets.gr/el/poihtes/karakitsos-dimitris/456-oi-gates-tou-poiiti-d-i-antoniou/530-i-gata-apo-na-psarohori-tis-bourma
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου