Μίμης Κωστήρης - Νυκτερινή επίσκεψη

της μητέρας μνήμη

Σαν φωτεινό πρόσωπο

απόψε το φεγγάρι

Κι' έτσι

όπως πέρασε ανάερα

απ' το τζάμι

και στάθηκε σιγανά

πάνω απ το κρεββάτι του

λες πως τον χάϊδεψε

λες πως τον φίλησε

Στο άγγιγμα

στο φίλημα το τρυφερό

οι πόνοι

οι τρόμοι του

φτερούγισαν μακρυά

Γλυκός

λυτρωτικός

έκανε να τόνε πάρει

ο ύπνος

Πριν αποκοιμιθεί

σαν γύρισε

γιά μιά στερνή ματιά

γιά ένα καληνύχτισμα

προς τον

νυχτερινό επισκέπτη

πάνω

στον ασημένιο δίσκο

του φεγγαριού

ολοζώντανη η μορφή

της μητέρας του

Μίμης Κωστήρης