Νίκος Γεωργόπουλος - Κηδεία επιφανούς

Να πηγαίνετε στις κηδείες·

ειδικά αυτών που θαυμάζετε.

Τη στιγμή της εξύψωσης

και του αποχαιρετισμού,

τη στιγμή της εκφώνησης

και του επικηδείου

-από τον πρώτο τη τάξει-

εκείνη την στιγμή που υφαίνεται

η αγιογραφία του μακαρίτη,

οι ψίθυροι από τον γυναικωνίτη

που σέρνονται σιωπηλά,

και δυο τρεις κουβέντες στα πεταχτά

από τους παρακειμένους,

σε φιλιώνουν με το μέσα σου,

σε ανακουφίζουν.

Ήξεραν κι άλλοι…

VIP’S FUNERAL

You should go to funerals;

      especially to people’s you admire.

  The moment of praise

         and farewell,

          the moment of articulation

          and funeral oration

        --of the first in order—

        that moment when is weaved

     the hagiography of the deceased,

    the whispers from the matroneum

                  trailing quietly,

       and two or three hasty words

              from those present,

        reconcile you to your inside,

                they relieve you.

               Others also knew...

________________________________________________

ποιήμα μου από την συλλογή "Δεμένα σώματα", εκδόσεις ΑΩ, 2019 μεταφρασμένο στα αγγλικά από τον φίλο ποιητή Γιάννη Γκούμα

Αντλήθηκε απ' το προφίλ του ποιητή