Το σημαντικότερο πράγμα είναι ο έρωτας», είπε η Λη – Τσέρι. «Τώρα το ξέρω. Δεν υπάρχει λόγος να σώσουμε τον κόσμο αν πρέπει για αυτό να χάσουμε το φεγγάρι». Η Λη – Τσέρι έστειλε αυτό το μήνυμα στον Μπέρναρντ με τον δικηγόρο του. Το μήνυμα συνέχιζε: «Δεν είμαι καλά-καλά 20 χρόνων, αλλά χάρη σε σένα, έμαθα κάτι που πολλές σημερινές γυναίκες δεν μαθαίνουν ποτέ: ο Μαγεμένος Πρίγκιπας είναι πράγματι βάτραχος. Και η ωραία πριγκίπισσα έχει δυσοσμία του στόματος. Το συμπέρασμα είναι ότι (α) οι άνθρωποι ποτέ δεν είναι τέλειοι ενώ ο έρωτας μπορεί να είναι, (β) Αυτός είναι ο μόνος και μοναδικός τρόπος να βελτιωθούν οι μέτριοι ευτελείς, και (γ) κάνοντας τον, τον κάνεις. Ο έρωτας κάνει έρωτα. Ο έρωτας κάνει τον εαυτό του. Χάνουμε τον καιρό μας ψάχνοντας για τον τέλειο εραστή αντί να δημιουργούμε τον τέλειο έρωτα. Μήπως αυτός είναι ο τρόπος να κάνουμε τον έρωτα να μείνει;». Την άλλη μέρα, ο δικηγόρος του Μπέρναρντ της παρέδωσε αυτή την απάντηση: «O έρωτας είναι ο ύστατος παράνομος. Απλώς δεν παραδέχεται κανονισμούς. Το περισσότερο που εμείς μπορούμε να κάνουμε είναι να προσυπογράψουμε σαν συνεργοί του. Το περισσότερο την άλλη μέρα αντί να ορκιζόμαστε τιμή και υπακοή καλύτερα να ορκιζόμαστε βοήθεια και παρακίνηση. Αυτό σημαίνει πως η ασφάλεια αποκλείεται. Οι λέξεις ”κάνω” και να “μείνει” καταντάνε ακατάλληλες. Ο έρωτάς μου για σένα δεν δέχεται δεσμά. Σε αγαπώ ελεύθερα και τζάμπα». Η Λη – Τσέρι ελεύθερα βγήκε στις βατομουριές και έκλαψε. «Θα τον ακολουθήσω ως την άκρη του κόσμου» μονολόγησε με λυγμούς. Ναι χρυσή μου, μόνο που ο κόσμος δεν έχει άκρη. Ο Κολόμβος το διευκρίνισε.'
....................................................................................................................................................................
Ο έρωτας είναι ο ύστατος παράνομος. Απλώς δεν παραδέχεται κανονισμούς. Το περισσότερο που εμείς μπορούμε να κάνουμε είναι να προσυπογράψουμε σαν συνεργοί του. Αντί να ορκιζόμαστε τιμή και υπακοή, καλύτερα να ορκιζόμαστε βοήθεια και παρακίνηση. Αυτό σημαίνει πως η ασφάλεια αποκλείεται. Οι λέξεις “κάνω” και “για να μείνει” καταντάνε ακατάλληλες. Ο έρωτας δε δέχεται δεσμά. Αγαπάμε ελεύθερα και τζάμπα
.....................................................................................................................................................................
Εκείνη τη χρονιά, η Άνοιξη ήρθε στην περιοχή του Πάτζετ Σάουντ όπως το συνήθιζε, θυμίζοντας δηλαδή, μιας στολισμένη παράνυφη να προσπαθεί να σκαρφαλώσει στο στύλο με το λίπος που έχουν στα πανηγύρια. Μετά από σταδιακή, πρόσκαιρη ανάβασα η άνοιξη, μέσα σε έναν θρίαμβο γεμάτο μπιχλιμπίδια, λουλούδια και κάψες, έδειχνε να είχε φτάσει τελικά στην κορυφή, αλλά ξαφνικά ξαναγλίστραγε μες τη λάσπη, αφήνοντας τη σημαία του χειμώνα να κυματίζει θριαμβευτικά στην κορυφή του στύλου των τεσσάρων εποχών. Μετά, με το μικρό κοριτσίστικο στήθος της να ανεβοκατεβαίνει από το λαχάνιασμα, η άνοιξη άρχισε ξανά το σκαρφάλωμα…
................................................................................................................................................................
Πως μπορεί κάποιος να είναι πιο αληθινός από κάποιον άλλον; Βέβαια, στο κρυφτούλι, άλλοι κρύβονται και άλλοι ψάχνουν. Ίσως αυτοί που κρύβονται- γλιτώνοντας δυσάρεστες συναντήσεις, αποφεύγοντας εκπλήξεις, προστατεύοντας την ιδιόκτητη περιουσία τους, αγνοώντας τις φαντασιώσεις τους, καταπιέζοντας τις παρορμήσεις τους, αναμασώντας τις καθημερινές ρουτινιάρικες εμπειρίες τους – ίσως αυτοί οι άνθρωποι, άνθρωποι δεν μιλάνε με κουλτουριάρηδες ή που αν είναι κουλτουριάρηδες δεν μιλάνε με συντηρητικούς, άνθρωποι που φοβούνται να βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά ή το φίδι από την τρύπα, που φοβούνται να φάνε αυτό που τραβάει η όρεξη τους, που φοβούνται να πιουν μεξικάνικο νερό, που φοβούνται να πάνε κάποιο στοίχημα και να κερδίσουν, που φοβούνται να κάνουν ωτοστόπ, να χαζέψουν στο δρόμο, να κάνουν μπουρδελότσαρκα, να στοχαστούν, να ασπαστούν, να αιωρηθούν, να γλεντήσουν, να χορέψουν, να τα σπάσουν, να γαβγίσουν το φεγγάρι, ίσως αυτοί οι άνθρωποι απλώς να μην είναι γνήσιοι και ίσως ο μαλάκας ο ανθρωποκοινωνιολόγος που λέει το αντίθετο καταντήσει να του τηγανίσουν τη γλώσσα στη θράκα της κόλασης των ψευταράδων.
Μετάφραση: Ντίνος Γαρουφαλιάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου