Από το βράδυ ως το πρωίΜε πρέζα στέκω στη ζωήΚι όλο τον κόσμο κατακτώΤην άσπρη σκόνη σαν ρουφώ.
Όλος ο κόσμος είναι θύμα μουΣαν έχω πρέζα και ρουφάωΚι οι πολιτσμάνοι όταν θα με δουνΜελάνι αμολάω.
Σαν μαστουρωθείςΓίνεσαι ευθύςΒασιλιάς, δικτάτορας, Θεός και κοσμοκράτορας.Πρέζα όταν πιειςΒρε θα ευφρανθείςΚι όλα πια στον κόσμο ρόδινα θε να τα δεις.
Δική μου είναι η ΕλλάςΚαι στην κατάντια της γελάς,Της λείπει το 'να της ποδάριΡε και το παίξανε στο ζάρι.
Εγώ θα είμαι ρε δικτάτοραςΚι ο κόσμος στάχτη αν θα γίνειΟ ένας θα μ' ανάβει τον λουλάΚι ο άλλος θα τον σβήνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου