Γιώτα Αργυροπούλου - Εννιά ποιήματα

 Ι

Με θαυμασμό περιεργάστηκα

του υπερρεαλισμού το άλογον.

Όμως εγώ

επέπρωτο να πορευτώ

με γαϊδουράκι.

ΙΙ

Τυπογραφείο Kείμενα, οδός Μαυρομιχάλη.

Ο Φίλιππος ο Βλάχος μας κοινωνούσε το μεράκι του.

Τον Κωνσταντίνο Θεοτόκη,

τον Γκανά,τη Δημουλά,τον Κακναβάτο.

Στο πανεπιστήμιο αποδελτιώναμε πυρετωδώς

μετά το Νόμπελ

τον Ελύτη.

Μπορεί και τούτο ναʼφταιξε

και βιαστικά προσπέρασα

νερατζοκόριτσα

νησιά

ηλιοποσίες.

ΙΙΙ

Μέσα στο τρόλεϊ

ο Μιχάλης Κατσαρός

ίδιος ο μάντις Τειρεσίας.

Ήσυχος και σκοτεινός

προτού εκφέρει προφητεία.

ΙV

Στη Φωκίωνος ο Μίλτος Σαχτούρης

με το μαύρο του παλτό και το καπέλο

χιόνι καυτό στα μάγουλα και άσπρο

και στο λαιμό το κόκκινο κασκόλ.

Έμπαινε και έβαφε ασπρόμαυρο

ολοκόκκινο μεμιάς

το καφενείο.

Ανέβαινα τη Φωκίωνος να δω γυμνά

τα δέντρα το χειμώνα

να δω τον ποιητή.

V

Ο έρωτάς της ο πικρός φυλλορροούσε.

Απελπισμένα ραβασάκια, γράμματα ερωτικά,

δεν το τολμούσε,

του έστελνε μονάχα ποιήματα του Σαχτούρη

σκοτεινά κορίτσια,

πνιγμένα, παγωμένα,

αναποδογυρισμένο κορίτσι η Πορτοκαλιά,

πικρός χειμώνας

o έρωτας

γέμισε το συρτάρι του

τι να πει κι εκείνος

στα δεκαεννιά ;

VI

Αργότερα όταν περάσαν όλα

κι έμεινε στο στήθος μια ραγισματιά

τι έπιασε και τουʼστελνε της είπε

κείνα τα κακορίζικα κορίτσια του Σαχτούρη,

χάθηκαν τα δελφινοκόριτσα

και τα νερατζοκόριτσα;

Τραγουδισμένα και ταξιδεμένα

μπορεί και να ανοίγανε το δρόμο τους ξανά.

Το πήρε πια απόφαση.

Προπάντων δεν ταιριάζανε

και στα ποιητικά .

VII

Εταιρεία Σπουδών, Σίνα 46.

Mε συνδρομή τα μέλη, λάθρα οι φοιτητές

Oι εκδηλώσεις τότε είχαν αξία.

Ποιητές, πεζογράφοι, κριτικοί.

O Ι.Θ.Κακριδής

στην τιμητική των ογδοηκοστών του γενεθλίων

μίλησε με σοφία για τη Σαπφώ.

Άνθρωποι του δημοτικού θα τον καταλαβαίναν.

VIII

Στην Παπαρηγοπούλου σε Μπαμπινιώτη και Σκιαδά

δεν έπεφτε καρφίτσα.

Σα να μην έφτανε η Φιλοσοφική με τα ξενόγλωσσα

θεωρίης ένεκεν

κατέφθαναν γαμπροί

από το Μαθηματικό και το Χημείο.

Εδώ και το λεγόμενο πολιτικό καμάκι,

η συνέλευση με τους αγορητές

Φύσσας, Πάλλας, ο αντεπιστέλλων Καρακάσογλου,

η Γιάννα

η Νέλλη

η Αιμιλία.

Τι νάʼγιναν οι λογομάχοι των αμφιθεάτρων;

IX

Aλλά τί θέλει και γυρίζει σε αμφιθέατρα,

Μαυρομιχάλη, Σόλωνος, Φωκίωνος, Πατησίων;

Θέλει να νιώσει πάλι μεσοστρατίς των στίχων τη συγκίνηση;

Το σκίρτημα στο αγκάλιασμα;

Του ξενυχτιού την έξαψη

και τη μεταρσίωση που ένιωθε τότε στις συναυλίες;

Mα το μυαλό που ήταν τότε δοσμένο στις αποχρώσεις των ιδεών,

στην ένταση του έρωτα

και τις λεπτές της τέχνης συγκινήσεις

βαρύνθηκε με τον καιρό σκοτούρες καθημερινές,

σκέψεις πεζές, ανάγκες.

Aς το πάρει απόφαση, τούτοι οι δρόμοι αλλάξανε

ως και η Πανεπιστημίου με τα αγλαά της κτίρια

κατάντησε μια ανοιχτωσιά

που απλώνει την πραμάτεια του φτηνό έχγρωμο παζάρι.

Ας πούμε τέλος εποχής.

Τούτοι οι δρόμοι αλλάξανε

Ιπποκράτους, Σόλωνος, Φωκίωνος,Πατησίων.

Ποιητών και Αγίων Πάντων

Αναδημοσίευση από: https://www.poiein.gr/2012/12/24/aethoa-anaonidhiyeio-adhith-9-aiyeaioa-dhiethiaoa-aea-oi-dhieaei/