Ό,τι επαναστατικό είναι αιώνιο.
Έρχεται από μακριά η ποίηση
για να γραφτεί στις ανθρώπινες καρδιές.
Είναι αυτό που έχουμε ανάγκη,
να ντυθούμε με κουρέλια ηλιόφωτος
και η ανθρωπιά να σκεπάσει
ολόκληρο αυτόν το βάρβαρο κόσμο.
Το κέντρο υπήρχε πάντα
ακίνητο και στερεό.
Η φωνή με το Θεό σαν το περιεχόμενό της
ξεχύνεται με ένα άλλο σχέδιο
κάθε φορά,
και τα σύμβολα πέφτουν αρμονικά
στο δρόμο που οδηγεί στον ουρανό.
Γκρεμίζοντας και χτίζοντας
προχωρεί κανείς.
Αυτό ξέρω κι απ’ αυτό κατέχομαι.
Λ. Πούλιος, Το θεώρημα, Κέδρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου