Στη γλυκιά τράπεζά μου έχω βάλει τα μικρά χρήματά μου. Παιδάκια μου χρηματάκια μου σας μεγαλώνω να μου δώσετε αύριο ένα ποτήρι νερό. Νέα σας δεν έχω απ' τη θερμοκοιτίδα. Μόνο ο ταμίας ο πιστός νοσοκόμος. Ανά εξάμηνο γιορτάζουμε μαζί τα γενέθλια. Μου φέρνει καινούργιες σας φωτογραφίες στο βιβλιάριο υγείας παιδιού. Θηριάκια.
Καμιά φορά σας βλέπω κλεφτά στον κομπιούτερ. Ο ταμίας είναι φτωχός με κοιτάει λυπημένα. Σαν να θέλει να θέλω. Να χιμήξω να σας αγκαλιάσω να κλεφτούμε κι οι τρεις. Για νησιά και για άσωτα. Ο ταμίας έχει γυάλινο ντεκολτέ, ένα τζάμι, όπως τα γυαλιά των ανθρώπων που εμποδίζουν το πλήρες φιλί.
Αλλά κι εσάς κωλόπαιδα σας ξέρω, στις φλέβες σας τρέχει το αίμα του τόκου.
Άκυρο θαύμα, 1996
Χάρης Κατσιμίχας - Χρήστος Θηβαίος | Ωδή στον ταμία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου