Τον φίμωσαν με αλυσίδες
έδεσαν τα χέρια του στο βράχο των νεκρών
και του είπαν: «Είσαι δολοφόνος!»
'Εκλεψαν την τροφή, τα ρούχα,
το κατάλυμα και τις σημαίες του,
τον πέταξαν στο κελί των μελλοθανάτων
και του είπαν: «Είσαι κλέφτης!»
Τον έδιωξαν από όλα τα καταφύγια
του στέρησαν τη μικρή του αγαπημένη
και του φώναξαν «Είσαι πρόσφυγας!»
Άνθρωπε, με τα δακρυσμένα μάτια και τις υγρές παλάμες,
η νύχτα μέλλεται να φύγει.
Ούτε τα κρατητήρια μένουν για πάντα
ούτε οι κρίκοι πάνω στις αλυσίδες.
Ο Νέρωνας πέθανε, αλλά η Ρώμη ζει
αγωνίζεται μέχρι θανάτου.
Γιατί, ακόμα κι όταν οι σπόροι του σιταριού πεθαίνουν
γεμίζουν την πεδιάδα με τα στάχυα του.
Μετάφραση: Πέρσα Κουμούτση
Ανθολογία σύγχρονης αραβικής ποίησης, Έρευνα, επιλογή, επιμέλεια και μετάφραση
από τα αραβικά: Πέρσα Κουμούτση. Εκδόσεις ΑΩ, 2016.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου