Σπύρος Τσακνιάς -Δύο ποιήματα

ΙΑΣΗ

Υπάρχει μια λευκή γυναίκα

που διαβάζει τη σκέψη

όταν τη συναντήσετε σε κάποιο ποίημα

μη γυρίσετε σελίδα

είν’ από χρόνια πεθαμένη

μόνο η ζακέτα της ξεχάστηκε στην κρεμάστρα

όταν ανοίγουμε τα παράθυρα τρέμει

όπως οι κλώνοι της μηλιάς

αλλά δε φοβάται τις χιονοθύελλες

συνεχίζει τον ύπνο της μέσα στον ύπνο μου

τελείως απύρετη.

Ορατότης Μηδέν, Στιγµή, Αθήνα 1992

ΧΑΡΑΚΤΙΚΗ

Μια κάθετη μαύρη γραμμή.

Σχεδόν ευθεία

προς το τέλος

ελαφρώς ελλειπτική.

Μπορείς να πεις:

η μοναξιά

η θάλασσα

η φυλακή.

Η γραμμή εν τούτοις παραμένει

γεγονός.

Μια κάθετη μαύρη γραμμή.