Ήταν κιόλας αργά κι όμως δε φεύγαμε
και τι συνομιλία να πεις - φράσεις μισές
"τώρα πια μόνο..." ή "ποιος ξέρει αν..."
Αν εξαιρέσουμε τυχαία συναπαντήματα
είχαμε κοντά χρόνο να ιδωθούμε
ή μάλλον πιο πολύ, ναι από τότε που...
κι τώρα τι να πρωτοπείς, τι να...
Όσο να με καλωσορίσει, όσο να παραγγείλουμε
είχε γυρίσει ο ήλιος, άλλαζε το φως
προχωρημένο πια Φθινόπωρο κι έκανε ψύχρα
ίσως δεν έπρεπε να κάτσουμε σ' αυτό το τραπεζάκι.
Πηγή: δημοσιευμένο στο περ. ΠΟΙΗΣΗ, τ. 12, Φθιν. - Χειμώνας 1998.
Αντλήθηκε από τον Χαρτοκόπτη του Γ. Χ. Θεοχάρη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου