Δεν ξέρω σε ποιο σημείο να βρίσκεται
ο ήλιος μου-χρόνος. Ωστόσο νομίζω πως είναι
πλέον καιρός να κάμω έναν ώριμο
διάλογο με τον κόσμο. Να μιλήσω ακόμη
ως και μ' αυτό το πολύχρωμο φίδι,
καθώς απαρχής το ονειρεύτηκα:
Διπλωμένο και με όρθιο
το κεφάλι στο χέρι μου, να διαβάζει
στα μάτια μου κ' εγώ στα δικά του.
Να εξαντλήσω το λόγο που από πάντα
τον ένιωθα να γυρνά σαν ουράνιος
αγέρας φωτός, μεταλλάσσοντας μέσα μου
σε φλογέρες τα κόκκαλά μου. Ν ̓ ανασκαφτώ
ως εκεί που τελειώνει το είναι μου.
Να εξαντλήσω το ήδη γιομάτο ως το κόκκαλο
ρυτίδες απόκρημνες μετωπό μου. Να φτάσω
στο τέλος, γραφή στη γραφή, να γίνω
μια πλάκα σαν Ταύγετος χαραγμένος,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου