142. Μικρή δεντρογαλιά συσπειρωμένη κάτω απ' το κεραμίδι σαλαμάνδρα γαντζωμένη ανάποδα στο δοκάρι ακίνητη ανακαλεί τα σκληρά καλοκαίρια τους μήνες με τα πέτρινα δόντια κι ανάμεσα στα δόντια σφηνωμένες μικρότερες πέτρες ο τόπος αναδίνει ένα φόβο καθίζησης οι εποχές ροκανίζονται σύσσωμες οράματα παιδιών επαληθεύονται στο απόσπασμα στις τάφρους που τις λένε τάφους ομαδικούς δίχως στήλες σταυρούς ή ονόματα. Εποχές δεντρογαλιάς και ακρίδας εποχές της σαλαμάνδρας που τρέφεται με ακρίδες εποχές ασάλευτες στο ταβάνι ανάποδα κουφάρια με τα μάτια ακόμα ολάνοιχτα. Για να αδειάσει επιτέλους το φως που είχαν μαζέψει στις στέρνες τους Ιούνιο Ιούλιο Αύγουστο.
Πηγή: Άχνα, Κέδρος, 2014.
Απ' τον Χαρτοκόπτη του Γ. Χ. Θεοχάρη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου