Υπάρχουν ποιητές που δεν πρόλαβαν να γράψουν ούτε ένα ποίημα
Έφυγαν με το παράπονο στα χείλη χωρίς να ενοχλήσουν
Ούτε που ξαναμίλησαν γι' αυτούς οι φίλοι τους
Ούτε που συγκράτησαν, οι τότε κολλητοί, τ' όνομά τους
Εντούτοις κάποιοι τούς βλέπουν τα βράδια
Να κάθονται σταυροπόδι στην απέναντι αλάνα
Να κουβεντιάζουν και να γελούν
Ν' αυτοσχεδιάζουν και ν' απαγγέλλουν
Είναι γυμνοί· φυσά και δεν κρυώνουν
Αυτοί οι ποιητές που δεν έγραψαν ούτε ένα ποίημα
Έγιναν δέντρα, ποτάμια, θάλασσες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου