Γιάννης Ρίτσος - Τρία ποιήματα

  ΦΕΓΓΑΡΟΦΩΤΟ

Παράξενο,- πώς φύσηξε άνεμος

πάνω σ' αυτό το στιλπνό φεγγαρόφωτο

το μυστικό κι ασάλευτο.

Ένα τρύπιο φύλλο,

περασμένο στο σύρμα του ορίζοντα,

διέσχισε σφυρίζοντας ολόκληρη τη νύχτα.

ΥΠΟΤΑΓΗ

Άνοιξε το παράθυρο. Ο άνεμος τής χτύπησε

δυνατά τα μαλλιά, σα δυο πουλιά μεγάλα,

πάνω απ' τους ώμους της. Έκλεισε το παράθυρο.

Τα δυο πουλιά κάθονταν κιόλας στο τραπέζι

και την κοιτούσαν. Έγειρε το μέτωπό της

ανάμεσά τους, κ' έκλαψε ήσυχα.

ΑΠΟΓΕΥΜΑ

Πότισε τα λουλούδια. Άκουσε το νερό να στάζει απ' το μπαλκόνι.

Τα σανίδια μουσκεύουν και παλιώνουν. Μεθαύριο,

όταν θα πέσει το μπαλκόνι, αυτή θα μείνει στον αέρα,

ήσυχη, ωραία, κρατώντας μες στα χέρια της

τις δυο μεγάλες γλάστρες τα γεράνια της και το χαμόγελό της.

Μαρτυρίες

Αντλήθηκαν απ' το προφίλ της Καίτης Παυλή