Βαγγέλης Φίλος- Ερωτική συμφωνία

Έτρεχε, έτρεχε.

Και ξοπίσω της μαύρα μαλλιά,

μακριά μαλλιά

και πίδακες νερού γαλαζοκίτρινοι

και σύννεφο φωτιάς.

Και μάτια, πολλά μάτια

και λέξεις άφωνες.

Και οι σταγόνες της βροχής πεταλούδες.

Και ο άνεμος ακίνητος, ζεστός.

Και ο δρόμος πυρακτωμένος

και οι σταγόνες ιδρώτας.

Και τα χείλη μισάνοιχτα, υγρά

και φιλήδονα.

Και οι άνδρες πολλοί,

με βήμα μετέωρο σε παγωμένη κίνηση.

Και οι σταγόνες της βροχής μαργαριτάρια

και το σύννεφο της φωτιάς γαλαζοκόκκινο.

Και τα πόδια γυμνά.

Ολότελα γυμνά απ’ τα ακροδάκτυλα

ως τη κρυφή σχισμή.

Και τα μαλλιά μαύρα

και τα μαλλιά μακριά.

Και το επιφώνημα άλαλο.

Και η επιθυμία που φούσκωνε

κρυφά στα σκέλη.

Και τα χέρια φτερά που διέγραφαν κύκλους.

Και δυο γραμμές νερού να σμίγουν ανάμεσα στα στήθια

και πολλές γραμμές νερού ανάμεσα στα πόδια.

Και μάτια, πολλά μάτια.

Και πολλά κάρβουνα στα μάτια

κι αχτίνες πύρινες.

Χόρευε, χόρευε.

Και καταρράχτης η μουσική

κι η βροχή ξαναμμένη,

και ο πόθος διασπασμένος

σε χιλιάδες μόρια

λαχανιασμένα.

Και τα μαλλιά μαύρα και τα μαλλιά μακριά

και τα μαλλιά τρεΛλά.

Και το κορμί γυμνό και το κορμί λυτό.

Και η γαλήνη θάλασσα ,

η ελευθερία κύμα.

Και τα πόδια που σήκωναν πίδακες νερού γαλαζοκίτρινους.

Και οι ρώγες σκληρές που διαπερνούσαν

τη λαχτάρα του αέρα.

Και οι άνδρες ακίνητοι,

και η σιγουριά κομμένη ανάσα

και η δωδέκατη εντολή

διαλυμένη φράση.

Και όλες οι εντολές διαλυμένες λέξεις.

Γελούσε, γελούσε.

Και οι σταγόνες της βροχής

φωτεινοί κρύσταλλοι

και οι σταγόνες της βροχής πεταλούδες.

Και οι πεταλούδες όμορφες χορεύτριες.

Και το γέλιο μουσική, το γέλιο φλόγα.

Και ο έρωτας ποτάμι,

ο έρωτας θάλασσα,

ο έρωτας άνεμος.

Κι ο έρωτας σύννεφο φωτιάς γαλαζοκόκκινο.

Βαγγέλης Φίλος

Από το βιβλίο μου Ενθαλπία, 2005.