Περαστικέ χλωμέ
κάτω απ΄ το μπαλκόνι
άγγελε πρωινέ
καϋμέ σημερινέ
παντοτινέ
συννεφιασμένο χελιδόνι
στο χιόνι
αμίλητε και πικραμένε
άγγελε μετανάστη
ξένε,
που μουπες «καλημέρα»
και μ΄ είδες σαν μητέρα
μόνη στο χιόνι
στο μπαλκόνι.
Γιατί να μην τολμήσω
να σου μιλήσω
να σε ρωτήσω
να σε φροντίσω
άγγελε πρωινέ
φευγάτε απ' το χωράφι και τ΄ αλώνι
με τρύπιο πανταλόνι
στο χιόνι που πληγώνει και ματώνει;
οι πόνοι σου, φτωχό μου αγόρι,
δεν μου είναι ξένοι
γνωστό το ξεροβόρι
του δρόμου στο πρόσωπό μου
η φτώχια
τ' ανεμοβρόχια.
Αντιγραφή από χειρόγραφο που κατέχει ο συλλέκτης Δημήτρης Πατσάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου