Σε μία εξαιρετικά ασυνήθιστη κίνηση προέβη ο «δαφνοστεφής ποιητής» της Βρετανίας Άντριου Μόσιον, γράφοντας ένα ποίημα που καταδικάζει τον πόλεμο στο Ιράκ.
Ο Μόσιον δήλωσε πως, από την Εδέμ στη Βαβυλώνα, ο θάνατος τυλίγει ένα από τα λίκνα του πολιτισμού. Όμως, τονίζει, η πράξη του δεν είναι αντιπατριωτική, και πρόσθεσε πως «εύχεται κάθε επιτυχία» στα βρετανικά στρατεύματα που μάχονται για να ανατρέψουν τον ιρακινό πρόεδρο Σαντάμ Χουσεΐν.
Κατεβαίνοντας απ’ το δρόμο της Νινευί
ο Θάνατος σταμάτησε για λίγο κι είπε: -Προσοχή!
Βλέπεις τα ονόματα των τόπων εδώ στη γύρω πλάση;
Δικά μου είναι τώρα, τα ‘χω ξεκοιλιάσει.
Να, η Εδέμ, στο νότο πέρα. Την αυγή
είπα στο στρατό μου ρίξτε τα στη γη
τα τείχη και τις πύλες της έτσι που καθείς να δει
το γλυκό της μήλο πάνω στο κλαδί.
Το θέλεις, δεν είν’ έτσι; Πήγαινε τότε να το φας,
γλείψε τα χείλη σου και κόψε το ίδιο πάλι με μιας.
Να, ο Τίγρης κι ο Ευφράτης, σε λωρίδες έρεαν παλιά
του Ήλιου και της άμμου, χρώματα που ‘δειχναν ανεμελιά
Άλλο πια δεν το μπορούν. Τους γέμισα γοργά
μ’ αμέτρητη λογιών λογιών ανθρωποκοπριά
Να, η Βαβυλώνα, κι οι κήποι της οι κρεμαστοί,
γλύκαιναν τις βασιλείες σ’ ώρα ειρηνική
βρήκα τώρα άλλο τρόπο να ευωδιάζω τον αέρα:
μια λέξη άλλη πια για την απελπισία που τρυπά ως πέρα
που αφήνει τη Βαγδάτη, μιναρέδες με το άστρο στην κορφή,
αίθουσες κι αυλές μαρμάρου, αντικατοπτρισμοί σε μέρα θερμή.
Τους τόπους αυτούς και τ’ αρχαία πράγματα που ξέρατε, θέλω να πω
δεν θα τα ξέρετε σε λίγο. Δουλεύω ήδη γι’ αυτόν τον σκοπό.
μτφρ. Σάββας Παύλου
Πηγή: Μανδραγόρας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου