Είπα να γίνω άλλος άνθρωπος,
ν' αποκτήσω κοινωνικότητα,
έναν άλλον αέρα.
(Πόσο μπορεί να σκάψει κανείς μέσα του
θάβοντας ονόματα παλιά
κι ένα πλήθος ζωηρές χρονολογίες).
Μα γιατί μισώ ετούτο τον περίπατο,
περνώντας σύρριζα από τις παρέες των κοριτσιών,
στις πάπιες του πάρκου σκορπώντας ένα φρέσκο κουλούρι!...
(Πώς έγινα μισάνθρωπος εγώ
που φλογισμένος προχωρούσα με τα πλήθη...)
Περιοδικό Νέα Σύνορα, τευχ. 39-40, 1975, σ. 25.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου