Μη φαίνεσαι τόσο θλιμμένη, γλυκειά μου,
Θλιμμένη και χλομή.
Χύσ' ένα μόνο δάκρυ κι η καρδιά μου
Σα δρόσο θα το πιει.
Ακόμα έτσι χλομή είσαι; Ε,τότε κλάψε,
Τα δάκρυα να μετρώ
Το κάθε δάκρυ μες στη χλόη θάψε
Να γένει άνθος χλωρό.
Λαμπρότερα τα μάτια σου γενήκαν απ' το δάκρυ,
'πό ηλιόλουστη πηγή
Κι άνθισ' ένα χαμόγελο στο στόμα σου στην άκρη
Γλυκύτερο πολύ.
Κι αφού το κάθε τι σ'αυτήν τη γη θρηνεί
Τις ευτυχίες που φεύγουν
Ας κλάψουμε...Όμως με φιλιά γλυκά οι στεναγμοί
'π' τα χείλη μας ας έβγουν.
Μετάφραση:Ελ.Ψαρά
Πηγή:Παγκόσμια Ποιητική Ανθολογία "Ταξίδι στην ποίηση", Εκδόσεις Ναυτίλος, 1995.
Αναδημοσίευση από:
https://ennepe-moussa.gr/%CF%87%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B7%CF%82/%CE%B1%CE%B3%CE%AC%CF%80%CE%B7%CF%82-%CF%84%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%BF%CF%8D%CE%B4%CE%B9-%CF%84%CE%B6%CE%BF%CE%BD-%CE%BA%CE%B9%CF%84%CF%82?fbclid=IwAR3FSaGfStQ9-QF9TFYOZbsupeMk9N2p8Gsjw7_Vsu2kAfl_-yYOPNR-EnQ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου