Παυλίνα Παμπούδη - Φωτογραφία εν Κινήσει. Με πολύ Μαύρο. Σαν να Αφουγκράζομαι Κάτι το Αδιανόητο

Προχωρώ.
Μετατοπίζεται με κόπο ο βαρύς αέρας
Ακατάπαυστα
Λαβαίνουν οι σκιές σχήματα ιδεών.
Αγνωστα είδη, σαρκοφάγα –
Πρέπει να βιαστώ.

Κρύο Σαββάτου ξημερώνοντας Τετάρτη
Οσμή Παρασκευής, κακό σημάδι.
Νύχτες σε κύκλο, συνεχόμενες
Και ανοιχτές στον κάτω κόσμο.
Τέλος του χρόνου. Πρέπει να βιαστώ
Να παραδώσω το γραφτό μου.

Πρέπει να βιαστώ. Όλο πιο δυνατά
Ακούγεται
Όλο πιο δυνατά
Να κλαιει με λυγμούς ένα παιδί
Πεσμένο μπρούμυτα στο παρελθόν.

 ΤΟ ΜΩΒ ΑΛΜΠΟΥΜ