Κώστας Μόντης - Ποιήματα

1. Μην επωφεληθήτε του σκότους,

μην καταδεχθήτε να επωφεληθήτε του σκότους.

  Ανθολόγηση από τις «Στιγμές» 1958-1975. Κέδρος, 1978. 7.

2. Είναι πάντα φρονιμότερο να σηκώνουμε εμείς τις κουρτίνες πριν τις σηκώσουν οι άνεμοι!

  Ανθολόγηση από τις «Στιγμές» 1958-1975. Κέδρος, 1978. 7.

3. Είν’ αρκετό να πούμε όλοι

από μια φορά στη ζωή μας

ένα «όχι».

  Ανθολόγηση από τις «Στιγμές» 1958-1975. Κέδρος, 1978. 8.

4. Τι είν’ αυτό το «αιωνία η μνήμη»,

ποιος σάς το ζήτησε;

Αφήστε τον άνθρωπο να ξεχαστεί!

  Ανθολόγηση από τις «Στιγμές» 1958-1975. Κέδρος, 1978. 8.

5. Περίεργο πράγμα η καρδιά.

Όσο τη σπαταλάς τόσο περισσότερη έχεις.

  Ανθολόγηση από τις «Στιγμές» 1958-1975. Κέδρος, 1978. 12.

6. Αυτό που τώρα δε μας γνωρίζει

οληνύχτα οργίαζε μέσα μας.

  Ανθολόγηση από τις «Στιγμές» 1958-1975. Κέδρος, 1978. 24.

7. Μπορεί πραγματικά αυτά να εννοούσαμε

όμως οι λέξεις τι είπαν,

όμως οι λέξεις όταν πήραν την εξουσία στα χέρια τους τι είπαν;

  Ανθολόγηση από τις «Στιγμές» 1958-1975. Κέδρος, 1978. 24.

8. Πόση πτώση άραγε μας μένει ως την κορφή;

  Ανθολόγηση από τις «Στιγμές» 1958-1975. Κέδρος, 1978. 37.

9. Με πόση απουσία παριστάμεθα,

με πόση απουσία παρακολουθούμε προσεχτικά!

  Ανθολόγηση από τις «Στιγμές» 1958-1975. Κέδρος, 1978. 55.

10. Μέρα παρά μέρα σε θυμάμαι,

μέρα παρά μέρα σε ξεχνώ!

  Ανθολόγηση από τις «Στιγμές» 1958-1975. Κέδρος, 1978. 133.

11. Θα προσπαθήσω να τα πω

χωρίς ημί, χωρίς υπό.

  Ανθολόγηση από τις «Στιγμές» 1958-1975. Κέδρος, 1978. 143.

12. Μας σκότωσαν τους αρχηγούς

κι επιστρέφουμε ακέφαλοι

μ’ οδηγό (τι να κάναμε;) ένα γραφιά.

Όμως η αλήθεια είναι πως αυτοί οι γραφιάδες

ξέρουν να βρίσκουν τη θάλασσα.

  «Κάθοδος των Μυρίων». Εξ ιμερτής Κύπρου, 1969. Αλέξανδρος Αργυρίου, Η ελληνική ποίηση. Ανθολογία-Γραμματολογία: Νεωτερικοί ποιητές του Μεσοπολέμου. Εκδόσεις Σοκόλη, 1979. 428.

13. Μη μου χτυπάς. Ξέρω.

  «Προς καρδίαν», Ι. Ανθολόγηση από τις «Στιγμές» 1958-1975. Κέδρος, 1978. 87.

14. Δεν είχες τίποτα να πεις, κύριε.

Γιατί ηνώχλησες τις λέξεις,

γιατί τις ηνώχλησες;

  «Προς ποιητήν». Ανθολόγηση από τις «Στιγμές» 1958-1975. Κέδρος, 1978. 28.

15. Γιατί τόσα Μνημεία στον Άγνωστο Στρατιώτη

κι ούτ’ ένα στον Άγνωστο Άνθρωπο;

Εμείς πού θα βάνουμε τα στεφάνια μας;

  «Στιγμές». Κώστας Μόντης, Ανδρέας Χριστοφίδης, Κυπριακή ανθολογία. Alvin Redman Hellas, 1965. 288.

16. Όπου δεν πέφτει φως είναι σκοτάδι,

μα όπου δεν πέφτει σκοτάδι δεν είναι φως.

  «Στιγμές». Κώστας Μόντης, Ανδρέας Χριστοφίδης, Κυπριακή ανθολογία. Alvin Redman Hellas, 1965. 288.

17. Όλα όσα ζήσαμε,

όλα όσα αγαπήσαμε,

όλα όσα είπαμε δικά μας,

θα επαναλαμβάνουνται στην απουσία μας

μ’ άλλους να τα ζουν,

άλλους να τ’ αγαπούν,

άλλους να τα λεν δικά τους.

  «Στιγμές». Κώστας Μόντης, Ανδρέας Χριστοφίδης, Κυπριακή ανθολογία. Alvin Redman Hellas, 1965. 290.

18. Ποιο «κράτος», κύριοι, ποιο «κράτος»;

Σ’ αλλεπαλλήλους σωρούς «κρατών» πατάμε.

Δεν καταλαβαίνετε πως με τεχνητά μέσα

κρατάμε την Ιστορία στη ζωή;

  «Στιγμές». Κώστας Μόντης, Ανδρέας Χριστοφίδης, Κυπριακή ανθολογία. Alvin Redman Hellas, 1965. 290.

19. Σκέψου πως δε μας έμεινε άλλο όνειρο

παρά να βγούμε από μια πόρτα.

  «Στιγμές». Κώστας Μόντης, Ανδρέας Χριστοφίδης, Κυπριακή ανθολογία. Alvin Redman Hellas, 1965. 293.

20. Καλή η λευτεριά, πρώτη η λευτεριά,

μα σου ’χει κάποτε μια σκλαβιά,

σου ’χει μια σκλαβιά!

  «Στιγμές». Κώστας Μόντης, Ανδρέας Χριστοφίδης, Κυπριακή ανθολογία. Alvin Redman Hellas, 1965. 499.

21. Κι ένα μνημείο στον Ακούσιο Στρατιώτη, κύριοι,

ένα μνημείο στο στρατιώτη που ακούσια πολέμησε,

που ακούσια σκότωσε,

που ακούσια σκοτώθηκε.

  «Στιγμές». Κώστας Μόντης, Ανδρέας Χριστοφίδης, Κυπριακή ανθολογία. Alvin Redman Hellas, 1965. 500.

Πηγή: http://www.snhell.gr/references/quotes/writer.asp?id=219