Τετάρτη 5 Φεβρουαρίου 2025

Σταυρούλα Παπαδάκη - Η μόνη επανάσταση

 Με αναμμένα κεράκια

και σκονισμένα παπούτσια

ακολουθούμε τον νεκρό

προσμένουμε μια βέβαιη ανάσταση

σαν κακομαθημένα

για το γλυκό έαρ ιδέα δεν έχουμε

εμάς χειμώνας μάς έφερε εδώ

να θάψουμε κρυφά ό,τι σε κάποτε

πιστέψαμε

ακαριαία



κι όταν θα μάθουμε τα νέα

θα σκορπιστούν τα μέλη μας στον ουρανό

αγκαλιασμένοι κάποιοι, ακόμα πιστοί,

θα μας χαζεύουν

κοίτα πώς λάμπουν τα χαμένα θα λένε

πριν να σβήσουμε

η καλοσύνη είναι η μόνη επανάσταση

αληθώς


      Και ο κόσμος τι θα πει; Κάπα Εκδοτική, 2023


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τόλης Νικηφόρου καμιά φορά σαν δέντρο ή σαν πουλί

υπάρχει μέσα μου ένα φως. καμιά φορά σαν δέντρο ή σαν πουλί ή ξέφτι απ’ το γαλάζιο στο περβάζι σου. υπάρχει μέσα μου ένα φως που όλα τα ξέρε...