Παρασκευή 21 Μαρτίου 2025

Αργύρης Χιόνης - [άτιτλο]

 ΔΟΥΛΕΥΟΝΤΑΣ ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ, του περισσεύουνε, συχνά
λέξεις, φράσεις και στίχοι, μικρά ρετάλια, αποκόμματα
που ωστόσο, δεν του πάει να τα πετάξει. Και έχει δίκιο, 
γιατί, κάποτε, αυτά τα άχρηστα, παράταιρα κομμάτια 
συνθέτουν, ξαφνικά και ως δια μαγείας, ποιήματα μιας 
τέλειας αρμονίας.


(Από τη συλλογή «Εσωτικά τοπία», εκδ. Νεφέλη, 1991. Περιλαμβάνεται και στη συγκεντρωτική έκδοση των ποιημάτων του Αργύρη Χιόνη «Η φωνή της σιωπής», Ποιήματα 1996-2010, εκδ. Κίχλη, 2025.)


Πηγή : Andro.gr [ https://www.andro.gr/empneusi/oi-poihtes-mas-gia-to-poihma/2/ ]


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Χρίστος Πλακονούρης - Ξένος

Και τώρα πια είμαι ξένος,  ακόμη και στον τόπο μου πεντάξενος ξένος, τυφλό ελάφι σε φραγμένο πεδίο βολής. Που όλοι με το κορμί σου στα δόντι...