Δεν σέβεται
Παλιώνουνε τα ρούχα μου παλιώνουν
τρίβονται στο φθαρτό μου σώμα
φθείρονται κι αυτά.
Καμία ύφανση δεν σέβεται ο χρόνος.
Τον μόνο που το νοιάζει είναι να περνά
κατάσαρκα.
Δεν ξέρει
Κοιμάται ανέμελα
δεν ξέρει για την τρύπα
τίποτα για τα όνειρα
που κόβονται στη μέση.
Φεύγουν
Φεύγουν οι φίλοι μου
γίνονται πουλιά.
Σε ξύλινα κλουβιά
μπαίνουν ένας ένας.
Και κλείνει πάνω τους
η γη πυθμένας.
Πηγή: Βίος βαθύς, Κέδρος 2004.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου