Γιάννης Ρίτσος - Διιπετές

Πλάι στο ποτάμι, ανάμεσα στις λυγαριές, βρήκαν το ξόανο —

ένας κορμός καψαλισμένου δέντρου. Με τους σουγιάδες τους

που κόβαν τα σταφύλια, κάναν τις γλυφές βαθύτερες. Ο Σμίλις

χάραξε τα σφυρά και τον αυχένα. «Διιπετές», το αποκάλεσαν.

Το βράδυ, οι άντρες δεν κοιμήθηκαν με τις γυναίκες τους.

Γιάννης Ρίτσος. 1966. Μαρτυρίες. Σειρά δεύτερη. Αθήνα: Κέδρος. Και στον συγκεντρωτικό τόμο: Γιάννης Ρίτσος. 1989. Ποιήματα Θ΄ (1958-1967). Αθήνα: Κέδρος.