Μορφή των βυθισμένων Αγιασμάτωνμάνα της άγνοιας και της σοφίαςμάνα της μάχης και της ειρήνηςμάνα στη χώρα των ζωντανών, κοντά σε βρύσες τραγουδιστέςόπου λυθήκαν τα νεράκοντά στον ήχο του αργαλειού,κι όπου το χιόνι δεν τελειώνεικι όταν θλιβόμαστε κι όταν χαιρόμαστε για τα σπουδαία και για την κολοκύθα,βοήθησέ μας.
Πάνω απ’ τη φωτεινή κατήφεια της ερήμουκι ανάμεσα στα έθνη που μας αγαπούνή μας εχτρεύουνται ή μας παραγνωρίζουν· σε πολιτείες που στράγγισαν μες στα τειχιά τους·κάτω στους κάμπους των πολεμίων,στάσου κοντά μας. Κι ανάμεσα στ’ αδέρφια μας που κλώθουνστις φλέβες τους το δίκλωνο αίμα, στον άγριο φόβο της αγάπηςστην τρυφερότητα του μίσουςστην κατηφόρα του σκοταδιού,βοήθησέ μας. Δώσε μας έναν ύπνο με όνειρα σαν το κουπί μας, σαν εκείναπου έχουμε κεντημένα στο πετσί μαςμε πελαγίσια υπομονή·όχι τον κυβιστή τον Εφιάλτη. Προύσα, Μάης 1949 |
[ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄] /[Από τις «Μέρες του 1945 – 1951»]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου